سلام ري را جون. مسلمه كه با هر سختي يك فرج وگشايشي وجود داره عزيزم. اما به شرطي كه نااميدي باعث نشه چشم به روي گشايش ببنديم. 2 مطلب آخري كه گذاشتمو خوشحال ميشم بياي و بخوني. اگر لينكم كنيد مايه افتخارمه.

راي را جون نمدونم چي بگم . خيلي سخته . تا به وبلاگت رسيدم . نتونستم خودمو كنترل كنم اخه منم نينيم رو از دست دادم .....

راي را خدا بهت صبر بده به دل شكسته ات صبري بده كه بتوني مثل كوه بايستي.....

راي را عزيز تمام حرف هات حرف هاي دل شكسته منه . ولي من همه رو تو سينم نگه داشتم . بنويس بزار خالي بشي .............

برات بهترين ارزو ها را خاستارم . ميبوسمتتتتتتتتتتتتتتتت....

اين سختي ها محك تن ماست مثل طلا كه با محك اصليتش مشخص ميشه آفرين به دركت از تقدير الهي

ري را جون من برخلاف دوستاي ديگه نمي خوام بگم سختي ها را فراموش كن و ... چون دردي را كه تو داري هيچ كدوم ما تجربه نكرديم و چيزي هم نيست كه به اين زودي ها فراموش بشه يا حتي كمرنگ بشه.من فقط مي خوام بگم ايشالا كه معناي اين آيه با يه خبر خوب از طرف تو بيشتر و بيشتر خودش را نشان مي ده.پس يواش يواش بايد براي يه خبر خوب ديگه آستين بالا بزني.هم به خاطر خودت و هم به خاطر همسرت.

ري را جانم! بسيار زيبا و نکته آموز بود! تا حالا اين طوري به اين آيه فکر نکرده بودم: همراه هر عسري، يسري هست نه بعد از آن...
راستي! تا بحال بهش فکر کردي که روند فکري نوشته هاي وبلاگت تا حالا و اين روند جديد و فکرهاي نو، خود گوياي اين همراهي دلنشينه عسر و يسره!
تبريک مي گم

اگر بر سر هر انگشتم

نگاه گريه سايه سال من شود ....

هر شب

هر نيمه شب

صداي زخمهاي سينه ات ميشنوم .

دوستم

سفيدي در راه است -----------

چشم به راه باش .

عسل بانو

سلام ري را جان.خوبي؟خيلي وقته كه نبودي؟چرا؟

بيا اينجا و يه كم حال و هواتو عوض كن عزيزم.

ايشالا براي شما همش گشايش باشه گلم.

شاد و سلامت و موفق باشي.