ري را جان عزيزم کاش حرفي بلد بودم که بتواند اندکي آرامت کند. عزيز من تقريبا هر دو روز وبلاگت را به اميد خبرهاي خوش چک ميکردم. و امروز با خواندن اولين سطر در جا خشکم زد. به همسرم گفتم که بيا ببين چه بر سر ري را آمده!!! ميدانم تحملش بسيار سخت است و براي من که از دور نظاره گر هستم شايد گفتن خيلي حرفها راحت باشد. ميدانم که گاه خداوند به سختي مي آزمايد و اين را هم ميدانم که هر کسي را به اندازه توانش مي آزمايد. مطمئن باش تو تواناتر از همه ما هستي و حتما عزيزتر که خدا خواست يک فرشته در بهشت منتظرت باشد. عزيزم خيلي مراقب خودت باش و خودت را براي دريافت پاداش موفق بودن در اين امتحان آماده کن. خواهش ميکنم ما را از خودت بي خبر مگذار. ميبوسمت و برايت از صميم قلب آرزوي صبر و آرامش دارم.