سکوتت قابل احترام و قابل درک هست. ري را عزيزم به ياد دارم که نوشته بودي غم بزرگي که بر تو وارد شد روحت را صيقل داد و بزرگترت کرد... بيا و از ديدگاههاي جديدت برايمان بگو. برايمان از خودت از افکارت و از روزمرگيهايت بنويس و ما را شريک غصه ات بدان. غر بزن همچنان که خيلي از ماها اين کار را ميکنيم...