ري را جانم! بسيار زيبا و نکته آموز بود! تا حالا اين طوري به اين آيه فکر نکرده بودم: همراه هر عسري، يسري هست نه بعد از آن...
راستي! تا بحال بهش فکر کردي که روند فکري نوشته هاي وبلاگت تا حالا و اين روند جديد و فکرهاي نو، خود گوياي اين همراهي دلنشينه عسر و يسره!
تبريک مي گم