خدا صبر رو مهمون دلت كنه عزيزم... همه ما مادريم و خوب حس يه مادر رو درك ميكنيم. همه ما طاقت يه آه يا يه ناله فرزندمونو نداريم چه برسه به درد بزرگي كه خداوند براي شما مقدر فرموده... ولي عزيزم خداي بزرگ يكي از حكمتهاي قرار دادن تعريف زمان همين نقاط آغاز و پايان بوده. خدا زمان رو براي ما تعريف ميكنه و ما اونو به روز و هفته و ماه وسال مي شناسيم تا بتونيم گذرش رو واسه خودمون قابل درك كنيم. گاهي خودمون ميايم واسه بعضي از اتفاقات زمان رو تعريف ميكنيم ميگيم يه هفته يا چهل روز يا... همه اين توضيحات رو دادم تا به خودم جرات بدم و بگم فكر نميكني الان كه يك سال گذشته كمي ذهن و روحتو رها كني؟ شايد همين آغازي كه ميگي بهترين كلام باشه هرچند خوب ميفهمم اون حادثه هميشه فكر و خيالش همراهته و هرگز هم رهات نميكنه ولي الان ميتونه يه آغاز ديگه باشه... يه كم فكر كن